czas najwyższy się ujawnić...

Taaaaa....

Urodziłam się  stosunkowo niedawno, można by nawet rzec - dopiero co- zważywszy na to jak długo istnieje wszechświat... Niedługo zacznę czwarty miesiąc życia.  Mama nadała mi imię:  Lena - może być.... choć trochę denerwującym jest fakt, że tego roku to najpopularniejsze imię wśród narodzonych istot płci żeńskiej w Polsce.... Ja jestem jej pierwszą, podobno wyczekaną córeczką i to imię zaplanowała sporo lat temu. Myślała że będzie dość wyjątkowe i oryginalne a tu masz babo placek! Pierwsze w rankingu używalności !  No trudno, mam nadzieję, że jeśli nie moje imię to chociaż ja będę wyjątkowa. W sumie bym chciała i wcale  nie dlatego że urodziłam się z wrodzonymi cechami snoba, albo dlatego, że od samego poczęcia mam niskie poczucie wartości. Po prostu wiem, że moja mama, (zresztą jak każda)  "planuje" wychować mnie na porządną, przydatną społeczeństwu  członkinię ludzkiego stada i nie chciałaby żebym już na wstępie była kolejną wielbicielką różowego koloru i coraz to nowszych modeli lalek barbie, bo to chyba za dobrze nie rokuje.  Ma nadzieję, że w wieku dwóch lat będę umiała obsługiwać nie pilota do telewizora, lecz np maszynę offsetową , no może lekko się zagalopowałam. Wiadomo  o co chodzi. W każdym razie, zamierzam się stosunkowo szybko rozwijać a myślę, że przy odziedziczonej po rodzicielce wrażliwości nie będzie to takie trudne. Sięgając po tę popularną formę przekazu- blog, właściwie wyręczyłam mamę, bo wiem że "czaiła się" już od jakiegoś czasu, żeby to zrobić, ale jej sentyment do czasów PRL-u (kiedy wśród społeczności klasy średniej wszystko pisało się tylko długopisem marki Zenit na  prawie białym papierze w kratkę) okazał się bardzo hamującym. 
Tutaj właśnie planuję, informować o najważniejszych dla mnie sprawach i wydarzeniach i wiem, że nie będę w tym naśladować CNN ani tym podobnych znanych programów informacyjnych. Będą tu moje przemyślenia, spostrzeżenia, ale spróbuję obserwować i ujmować świat trochę mniej radykalnie i surowo lecz z mojego dziecięcego punktu widzenia.  Uważam bowiem, że za dużo jest sztucznej i patetycznej  atmosfery, wokół zjawisk często tak naprawdę  zabawnych ,  pociesznych i  domagających się wręcz humorystycznego komentarza  ...ot co !